Pisarka - Katarzyna Michalak

Tytuł: Pisarka
Cykl: Trylogia Autorska (tom 1)

Autor: Katarzyna Michalak

Wydawnictwo: Wydawnictwo WM

Ilość stron: 360

Ocena: 10/10

Słowa mogą niszczyć, ale mogą też ocalić. Oto historia Pisarki, która spośród tysięcy słów wybiera te najpiękniejsze, by je splatać w niezapomniane historie. To również opowieść o dwojgu młodych ludziach, Weronice i Wiktorze, którzy mają tylko siebie, pragną jedynie poczucia bezpieczeństwa i prawa do miłości. Czy mogą zwyciężyć w nierównej walce z losem?

"Nie możemy obrażać się na los, że dla jednych jest łaskawy, dla nas zaś parszywy. Takie wylosowaliśmy karty. Nasza w tym głowa, by mimo wszystko wygrać nimi życie…"

Już od pierwszych stron można zauważyć, iż książka napisana jest sercem. Z miejsca wciągnęła mnie ta historia. Szczerze mówiąc to nie spodziewałam się aż takiej lektury! Zaskoczona jestem ilością emocji, jakich doświadczyłam podczas poznawania tej historii. Pojawiło się wzruszenie, smutek, złość, bezsilność, ale i radość i nadzieja.

Pomysł z pamiętnikiem, który pisała babcia Stefania to według mnie udany zabieg. Niezwykle trudno było mi czytać te fragmenty. Ba, samej Weronice nie było łatwo. Okazały się one dla mnie ważną lekcją historii, w której autorka przytacza rzeź wołyńską. Temat niełatwy, ale dzięki niemu książka nabiera realności.

"Powiada się, że co nas nie zabije, to wzmocni. Powiada się, że człowiek może znieść wszystko. Tylko samobójcy o tym nie wiedzą. Powiada się, że najlepszą szkołą przetrwania jest samo życie."

Bardzo polubiłam parę głównych bohaterów, zżyłam się z nimi na tyle, że jeszcze po skończeniu lektury chciałam poznawać ich dalsze losy. Ale na to trzeba będzie jeszcze trochę poczekać. Jedno jest pewne - to w nich tkwi siła powieści, gdyż są namacalni, posiadają wady i zalety, a przede wszystkim nie są irytujący. Pojawiają się również negatywne postacie, które wprowadzają element różnorodności i emocji, które nie pozostawiają nas obojętnymi na przedstawione wydarzenia i sytuacje z ich udziałem. I jest jeszcze niezwykle ciepła babcia Stenia. Jestem pewna, że tak jak ja, tak i Wy ją pokochacie.

"Nasze serca są nieprzewidywalne. Potrafią kochać bez względu na wszystko nawet tych, którzy nie zasługują na cień miłości."

Katarzyna Michalak ubrała tę historię we wszystkie detale, które tworzą spójną całość. Poruszyła wiele trudnych tematów, jak chociażby przemoc domowa, zarówno ta fizyczna, jak i psychiczna, ambicje rodziców wobec dzieci czy roli nauczyciela w szkole. Nie znajdziecie tu żadnych zbiegów okoliczności, do których autorka zdążyła już nas przyzwyczaić. Tu jest prawdziwość, szarość życia i to obok bohaterów kolejny mocny atut powieści. Wyraźnie widać, że książka jest przemyślana, dojrzała i tak bardzo różna od jej innych powieści. I jak to zazwyczaj bywa u autorki, napisana została lekkim stylem, i mimo iż pojawiają się trudne wątki, to nadal czyta się szybko i przyjemnie.

"Mój talent - jestem pewna, że odkryła go już w pierwszym wypracowaniu - musiał ją nieźle sfrustrować. Jako wychowawca powinna schować własne niespełnione ambicje do kieszeni i pomóc uczennicy rozwinąć taki dar, ale… tego nie zrobiła. Tak jak tysiące jej podobnych nauczycieli, rodziców, trenerów, którzy nie widzą albo nie potrafią docenić wyjątkowych umiejętności dzieci."

"Pisarka" to wzruszająca, ciepła, ale i smutna oraz bolesna powieść o trudach życia, o powrocie do przyszłości, o tęsknocie za prawdziwą miłością, o potrzebie akceptacji oraz przyjaźni. "Pisarka" to pierwsza część trylogii autorskiej. Mam nadzieję, że kolejne tomy "Zagubiona" i "Marzycielka" będą równie emocjonujące, a historia Wiktora i Weroniki jeszcze niejeden raz mnie zaskoczy.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu WM