Zagubiona pszczoła - Patrycja Żurek

 

Tytuł: Zagubiona pszczoła 

Autor: Patrycja Żurek 

Wydawnictwo: Dragon

Ilość stron: 320

Ocena: 9/10

Maciejka od niedawna mieszka w Mioduli, gdzie pracuje w miejscowym pensjonacie. Niewiele mówi o swojej przeszłości i trzyma wszystkich na dystans. Nikt nie wie, skąd się pojawiła i jakie tajemnice zostawiła za sobą.

Jacenty właśnie przeszedł na emeryturę i przeprowadza się z żoną na wieś. Wybór pada na Miodulę, gdzie mężczyzna odnajduje ukojenie w prowadzeniu pasieki. Któregoś dnia dochodzi do tragedii. Katarzyna, żona Jacentego, zostaje użądlona przez pszczołę. Kobieta zapada w śpiączkę.

W dniu wypadku u Jacentego pojawia się Maciejka. Nieśmiała dziewczyna obi na nim piorunujące wrażenie. Od tego dnia mężczyzna stara się spędzać z nią coraz więcej czasu. Między tą dwójką zagubionych dusz zaczyna pojawiać się uczucie… Jednak przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć. Na światło dzienne wychodzą tajemnice obojga zakochanych, które mogą zaważyć ich relacji…

Czy Jacenty poradzi sobie z sytuacją rodzinną?

Przed kim Maciejka nieustannie ucieka?

Czy tych dwoje ma szansę na szczęście i miłość?

"Zagubiona pszczoła", malownicza Miodula, bohaterka o imieniu Maciejka, bzyczenie pszczół, słodki miód... czyż to nie brzmi pięknie i zachęcająco, by z miejsca sięgnąć po tę powieść? Ja nie wahałam się ani chwili. 

Zostałam oczarowana tym, co tym razem przygotowała Patrycja Żurek. Wątek o prowadzeniu pasieki, historii pszczół i miodu działały na mnie niezwykle kojąco. Jednak te słodkie, sielskie akcenty szybko zostają wyparte przez poważniejsze problemy i tematy. Życie to nie tylko pasmo radości. Autorka stworzyła bohaterów prawdziwych, takich, jak my. Będą towarzyszyć im smutek, nostalgia, tęsknota, żal, gorycz, frustracja, niezrozumienie i troski. Zmierzą się z chorobą, traumą z przeszłości, trudnymi relacjami międzyludzkimi, rutyną w związku i pragnieniem miłości. Jak każdy z nas, poszukują szczęścia, jednakże po drodze popełniają błędy. Zapominają o tak istotnym elemencie jak szczerość i rozmowa. Zamiast od razu rozmawiać o tym, czego pragną, jakie są ich potrzeby, wzajemne oczekiwania, wszystko w sobie duszą, stają się pogubieni, pełno w nich lęku. Następstwem tłumionych emocji są niepotrzebne starcia, których z pewnością można by uniknąć.

"Jacenty zapomniał już, jak to jest dać się porwać namiętności. Siła uczucia do Maciejki go przerażała właśnie z tego względu, że stanowiła falę nie do okiełznania. Czy jako człowiek dojrzały miał jeszcze szansę na  zbudowanie czegoś trwałego?"

Najbardziej polubiłam Maciejkę. Ale to, jakie przeżycia skrywa ta dziewczyna... to naprawdę szokuje. Najmniej zaś jej matkę Bogusławę. Jej religijny fanatyzm i zmuszanie do życia w komunie to coś, czego po prostu nie potrafiłam pojąć. Czytając te fragmenty, aż krew się we mnie gotowała! Również pewne zachowania i postawa syna Jacentego Konrada były dla mnie nie do zaakceptowania. Nie potrafił stworzyć poprawnego związku. Bał się przyznać rodzicom o porzuceniu studiów oraz jak zarabia. Pragnął ich akceptacji i uwagi. Na siłę próbował dopasować się do oczekiwań innych, udawać kogoś, kim nie jest, bojąc się ich oceny. A przecież to on powinien być najważniejszy i jego szczęście.

"Chciałby znaleźć odpowiedzi na swoje wątpliwości, uporządkować zaplątane uczucia, widzieć, jak postępować synem, by zobaczył w nim człowieka, a nie wroga."

"Zagubiona pszczoła" to pełna emocji, z gorzkim wydźwiękiem powieść, która wzrusza, daje nadzieję, skłania do głębokich refleksji. To historia o rodzinnych relacjach, skrywanych tajemnicach, straconych szansach, niespełnionych marzeniach, sensie życia, pokonywaniu trudności, podejmowaniu niełatwych decyzji, pragnieniu miłości i potrzebie czułości. Czy każdej z postaci będzie dane poczuć słodki smak miodu? Polecam to sprawdzić wybierając się do Mioduli! 🐝

We współpracy z Wydawnictwem Dragon