niedziela, 7 kwietnia 2024

Przerwana lekcja angielskiego - Tomasz Kieres

 

Tytuł: Przerwana lekcja angielskiego 
Autor: Tomasz Kieres 
Wydawnictwo: Flow
Liczba stron: 360
Ocena: 9/10

Ulotny czar nastoletniej miłości – wierzą, że jest na całe życie, a jednocześnie tak niewiele od nich zależy. Kiedy przychodzi nagłe rozstanie, nie dostają nawet szansy, aby się pożegnać. A nic nie boli tak, jak serce złamane pierwszy raz. Nawet gdy minie ponad dwadzieścia lat...

Trudno powiedzieć, co sprawia, że on postanawia wrócić do miasta, w którym spędził dzieciństwo. Decyduje się zostawić za sobą nieudane małżeństwo i z córką przy boku odszukać szczęście, którego los mu od dawna skąpił. Ona nigdy nie wyjechała. Postanowiła zapuścić korzenie w miejscu, w którym przeżyła najlepsze i najgorsze chwile w swoim życiu. Lata mijały, a ona nie mogła się uwolnić od cienia przeszłości. Ale właśnie ma się to zmienić. Wreszcie ma zapomnieć...

Czy pierwsza miłość może być tą jedyną? Czy kiedy odżyją dawne emocje, można kontynuować przerwaną lekcję życia? Tomasz Kieres w charakterystycznym dla siebie kameralnym romansie pokazuje czytelnikom, że w każdym z nas drzemie potrzeba uzyskania odpowiedzi na pytania, które boimy się zadać.

Bardzo lubię spotykać się z tak ciepłymi i niosącymi nadzieję książkami jak "Przerwana lekcja angielskiego". A że napisana przez mężczyznę, tym bardziej warto zwrócić na to uwagę i docenić. Pierwsza miłość jest wyjątkowa. Bez znaczenia jest to, czy była dla nas czymś pięknym i miłym, czy też przyniosła rozczarowanie, ból i złamane serce, to właśnie ona zostaje z nami na całe życie. To ją zapamiętujemy na zawsze.

"Teraz sytuacja wyglądała całkowicie inaczej, teraz on się pojawił jak jeździec znikąd, nagle, po tylu latach. Mimo że minęło tak dużo czasu, od kiedy byli ze sobą, czuła, jakby się nigdy nie rozstawali, jakby ta przerwa nigdy nie miała miejsca, jakby tego bólu nigdy nie było. On był tu i teraz, tak obcy i tak bliski jednocześnie."

Tomasz Kueres zabiera nas do peerelowskiej rzeczywistości, gdzie poznajemy nastolatków Olę i Tomka. Los ich rozdzielił, by ponownie mogli się spotkać już jako czterdziestolatkowie. Niedomówienia i zawiedzione nadzieje sprzed lat są nie bez wpływu na teraźniejszość. Czy uda się im zbudować wspólną przyszłość? Myślicie, że warto wchodzić dwa razy do tej samej rzeki? Osobiście uważam, że zawsze warto zaryzykować. Nie ma innego sposobu, by sprawdzić, czy będziemy szczęśliwi. Zwłaszcza kiedy uczucie jeszcze nie do końca wygasło lub jest równie silne jak przed rozłąką. Wiadomo, oboje przez te dwadzieścia lat się zmienili, nie są już tymi samymi ludźmi, ale przecież serce pamięta. Autor doskonale potrafi ubrać w słowa uczucia i emocje, jakie towarzyszą bohaterom. Czujemy ich obawy, rozterki oraz ciężar wyborów. Ogólnie przedstawienie panujących relacji międzyludzkich wychodzi mu nadzwyczaj świetnie.

"- Nic nie jest nam dane. Wszystko musimy sobie wypracować, tak myślę. Przypadek może postawić nas  przed sobą, może to być bardzo szczęśliwy przypadek, ale w miarę możliwości trzeba mu pomóc, a potem trzeba zrobić wszystko, żeby nie zaprzepaścić tego, co nam dał."

Autor oprócz wiodącego wątku uczuciowego, porusza także rolę rodzica w życiu dziecka. Brak okazywania miłości, ciepła, akceptacji odbijają się w przyszłości, kształtują nas jako ludzi. By móc pójść naprzód, trzeba  przepracować traumy z dzieciństwa.

To niezwykle ciepła, nostalgiczna, życiowa i zmuszająca do refleksji powieść zarówno o miłości nastoletniej, jak i dojrzałej. To historia o próbie zrozumienia siebie i przełamywaniu swoich barier, o otwieraniu się na drugiego człowieka. Jeśli jesteście ciekawi, dlaczego Ola i Tomek się rozstali i czy pierwsza miłość może być tą jedyną - sięgnijcie po "Przerwaną lekcję angielskiego". Ten tytuł zapełnia lukę na polskim rynku książki. Ja zostałam oczarowana. Oby więcej takich historii.



We współpracy z Wydawnictwem Flow


2 komentarze:

  1. Książka jest już u mnie i wkrótce zamierzam ją przeczytać.

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za odwiedziny. Będzie mi bardzo miło jeśli zostawisz po sobie ślad, skomentujesz, zaobserwuhesz. A ja chętnie zajrzę do Ciebie :)