Upalne lato Marianny - Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Upalne lato Marianny

Cykl: Upalne lato (tom 1)

Katarzyna Zyskowska-Ignaciak

Wydawnictwo: Wydawnictwo MG

Liczba stron: 256

Ocena: 7/10

Nota wydawcy:

Ostatnie lato Marianny to stylowo opisana historia pierwszej miłości osiemnastolatki żyjącej w spokojnym dworze na wsi mazowieckiej. Mamy lato 1939 roku i choć wokół mówi się już tyle o wojnie, dla dziewczyny liczą się jedynie jej uczucia, których obiektem i celem jest poznany w Warszawie, a potem zjawiający się w sąsiedztwie, młody wykładowca prawa. 

Opowieść utkana została ze wspomnień dziadków Autorki. Osadzona w barwnych czasach ich młodości i zbudowana z retrospektyw dawno przebrzmiałych emocji, a jednak – jak sądzę – niezwykle współczesna. Bo Marianna, jak każdy dorastający człowiek ma nieokiełznany apetyt na życie. I jak wszyscy pragnienie dotknąć tabu – bez względu na cenę. Taka chęć zrozumienia własnej cielesności i odnalezienia miejsca w świecie często kończy się rozczarowaniem, niemniej jest nieodłącznym elementem dorastania. Nieodłącznym i ponadczasowym.

Moja opinia:

Główna bohaterka marzy o miłości, wolności, dorosłości, prowadzeniu ciekawego i barwnego życia. Choć w książce mamy rok 1939, to dzisiejsze osiemnastolatki chyba także mają podobne marzenia. 

To książka o odkrywania dorosłości i kobiecości. Ale to także nostalgiczna, wręcz sensualna książka o życiu w obliczu nadchodzącej wojny, o silnych kobietach. 

Autorka pokazuje nam świat kobiet i świat mężczyzn. Za postawą Marianny pragnie nam pokazać, że kobiety nie powinny być uległe wobec świata mężczyzn, którym wszystko uchodzi na sucho, a tylko kobietom wymierza się karę za występki/błędy, które popełniły z mężczyznami. 

Autorka porusza też problem śmierci najbliższych, przemocy, aborcji, wiary. 

Jeśli szukacie nostalgicznej, klimatycznej, ponadczasowej i prawdziwej powieści - to tu taką dostaniecie.

"Pragnie wbić mocne zęby we wszystkie smaki młodości - aż sok poznania spłynie jej po brodzie."